"Oskarżenie" Remigiusz Mróz

Tytuł: Oskarżenie
Tytuł oryginału: -
Autor: Remigiusz Mróz
Seria/cykl: Joanna Chyłka (tom 6)
Data premiery: 27 września 2017
Wydawnictwo: Czwarta Strona
Liczba stron: 564

Od serii brutalnych morderstw pod Warszawą minęły cztery lata. Sprawcę ujęto, skazano, a potem osadzono w więzieniu. Dowody wskazujące na dawną legendę „Solidarności” były nie do podważenia.

Mimo to pewnego dnia mecenas Joanna Chyłka otrzymuje list od żony skazańca, w którym kobieta twierdzi, że odkryła nowe dowody na niewinność męża. Prawniczka przypuszcza, że to jedna z wielu spraw, którym nie warto poświęcać uwagi… Przynajmniej do czasu, aż kobieta ginie, a materiał DNA jednej z ofiar zabójcy zostaje odnaleziony w innym miejscu przestępstwa. W dodatku wszystko wydaje się w jakiś sposób związane z Kordianem Oryńskim...

Autor kończąc "Inwigilację" pozostawił nas w niepewności i podkręcił naszą ciekawość odnośnie tego, co wydarzy się w kolejnej części. Na szczęście zaczęłam czytać całą serię po ukazaniu się szóstego tomu, więc nie musiałam czekać na niego tyle, co inni fani cyklu. "Oskarżenie" jest zdecydowanie inne od reszty, ale czy to wada?

"Zordon napije się kawy. Z mlekiem sojowym, aromatem waniliowym, bitą śmietaną i happy mealem Czarodziejki z Księżyca. Jeśli pan ma coś takiego pod ręką."

Pierwsze co, rzuca się w oczy zmiana osobowościowa bohaterów. Zordon jeszcze bardziej zmężniał, nabrał ostrzejszego charakteru i wyraźnie widać, że wie czego chce. Chyłka natomiast zrobiła się trochę spokojniejsza, wyzbyła się złych nawyków związanych ze zdrowiem, ale na szczęście oprócz tego pozostała tą Joanną, którą pokochało tysiące polskich czytelników. Między głównymi bohaterami dalej często dochodzi do słownych potyczek, które są absolutnie warte zapamiętania. Te najciekawsze zaznaczyłam zakładkami indeksującymi i lubię do nich wracać. W relacji Chyłki i Oryńskiego również coś się zmieniło. Miłość? Wrogość? Przyjaźń?  A może są sobie obojętni? Tego zdradzić nie mogę, natomiast wiem, że nie wszystkim spodoba się kierunek, w który wszystko zmierza. 

W szóstym tomie pojawiają się upiory z przeszłości, będące uosobieniem zła w czystej postaci. Są to bohaterzy "Kasacji", którzy w sposób zaskakujący pojawili się ponownie w życiu Kordiana i Chyłki. W jakiś sposób są powiązani ze sprawą, którą prowadzi ekscentryczna prawniczka i były aplikant. Czy ich powrót z góry wskazuje na to, że nadciągają kłopoty? A może tym razem ich obecność będzie pozytywnym aspektem wydarzeń w powieści? Jedno jest pewne, starzy "znajomi" wywołują wiele emocji. Myślę, że gdyby nie oni, wszystko potoczyłoby się w zupełnie w inną stronę.

Poruszenie tematu skazania potencjalnie niewinnego człowieka pokazało, że nikt nie jest nieomylny i łatwo kogoś zmanipulować, aby uniknąć kary więziennej. Sprawa prowadzona przez prawników z kancelarii Żelazny&McWay jest bardzo tajemnicza i co rusz na jaw wychodzą nowe fakty - część przypadkowo, a część w sposób kontrolowany. Remigiusz Mróz sprawnie wodzi czytelnika za nos i idealnie dawkuje informacje potrzebne do rozwiązania zagadki. Tylko co z tym wszystkim ma wspólnego Kordian Oryński?

"Książki w starciu z obrazem są jak hipotetyczna walka Pudzianowskiego z Piotrem Żyłą w MMA. O ile ten drugi nie zabrałby ze sobą nart. [...] Dają mi władzę - ciągnęła Chyłka. - Sama decyduję, jak wyglądają postacie, jak się zachowują i tak dalej. W filmie czy serialu reżyser mnie z tego odziera."

Naprawdę było mi żal Kordiana. Po "Inwigilacji" miałam nadzieję, że jego los potoczy się w inny sposób, ale znając życie autor przygotował dużo więcej takich bomb, jakie spadły na Zordona w "Oskarżeniu". Dodatkowo Mróz nie oszczędził też Chyłki i dowalił jej tak mocno, że nie wiem czy można już bardziej. W szóstym tomie były momenty, że miałam ochotę uściskać pana Remka za obrót spraw w życiu bohaterów, a zaraz później przywaliłabym mu pięścią z całej siły za ogrom zła zesłanego na moje ukochane postacie. Litości panie Mrozie!

Wyjaśnienie sprawy morderstw zadziwiło mnie i po głębszym przemyśleniu uznałam, że to było dobre. Może jedynie przyczepiłabym się do sposobu wyjawienia wszystkiego czytelnikowi, bo wydaje mi się, że można było to opisać krócej, a wszelkie szczegóły dotyczące morderstw zawrzeć na wcześniejszych stronach, kiedy akcja nabierała tempa. Lubię próbować rozwiązywać zagadki kryminalne wraz z bohaterami, ale tym razem Mróz trochę uniemożliwił to czytelnikowi, podając za mało wskazówek.

A zakończenie? Przyznam szczerze, że nie spodziewałam się takiego przewrotu wydarzeń. Zamykając książkę czułam tyle różnych emocji, że w końcu popłakałam się (chyba za mocno zżyłam się z bohaterami). Wszystko potoczyło się nie po mojej myśli, jednakże nie oznacza to, że książka mi się nie podobała. Była równie świetna jak pozostałe. Mam nadzieję, że w siódmym tomie (którego nie mogę się doczekać) autor coś zmieni w serii, np. sprawi, że Chyłkę i Oryńskiego spotka w końcu coś pozytywnego w życiu. Koniecznie przeczytajcie tę serię, jest genialna!

9/10