"... i wyjechać w Bieszczady" Sara Taylor [patronat medialny]

Tytuł: ... i wyjechać w Bieszczady
Tytuł oryginału: -
Autor: Sara Taylor
Seria/cykl: -
Data premiery: 19.06.2018
Wydawnictwo: Roster
Liczba stron: 151

Ta książka to zwierciadło, które w sarkastycznym, nieco przerysowanym i przede wszystkim krzywym odbiciu, przedstawia niekiedy gorzki, ale jednocześnie uniwersalny i odarty z różnorakich dekoracji obraz współczesnych: dwudziesto-, trzydziesto- i czterdziestolatków. 

Większość pracowników warszawskiego Mordoru, to osoby tylko pozornie szczęśliwe. W rzeczywistości borykają się z wieloma problemami, związanymi choćby z budowaniem głębszych i trwałych relacji.  Ich życie, nastawione jest głównie na zaspokajanie własnych, hedonistycznych potrzeb, czyli ciągłe poszukiwanie przyjemności.

Autorka, która sama wciąż pracuje w jednej z warszawskich korporacji, napisała książkę bardzo uniwersalną, nie o korporacjach i tym jak one funkcjonują, ale o tym jak zmieniają ludzi w nich pracujących. Ale także o nas wszystkich, którzy chcemy doświadczać naszego życia „bardziej”. Bez względu na to, gdzie pracujemy. Nie jest to reportaż, ale raczej zbeletryzowana, napisana lekkim językiem, satyra.

Będąc dzieckiem i nastolatką uwielbiałam oglądać komedie. Zazwyczaj trafiałam na takie, w których bohaterowie byli częścią jakiegoś korporacyjnego świata. Akcja rozgrywała się w wieżowcu z biurami, a pracownicy w eleganckich i drogich ubraniach przemierzali korytarze z teczkami, by dotrzeć do swojego biurka z komputerem i skórzanym fotelem. Takie filmy całkowicie zaburzyły moje postrzeganie pracy w korporacji. Myślałam, że życie osób związanych z tym tematem jest istną sielanką... Tak było do czasu przeczytania książki "...i wyjechać w Bieszczady". 

Autorka w swojej książce przedstawiła rzeczywistość, która ją otacza na co dzień - ponad 10 lat pracy w jednej z warszawskich korporacji sprawiło, że poznała ten świat dogłębnie. Zna każdy szczegół z życia typowego pracownika i w końcu znalazła w sobie odwagę, aby napisać książkę ukazującą "korpoświat" w innym świetle - bardziej negatywnym. Zapytacie jednak: "Odwagą jest napisanie czegoś pod pseudonimem?". Odpowiedź brzmi - tak! Sara Taylor wciąż pracuje w swojej firmie i prawdę mówiąc któryś z jej współpracowników może przeczytać ten tytuł i niczym detektyw Herkules Poirot rozwiązać zagadkę dotyczącą tego, kto napisał ten tomik. Pisarka jednak podkreśliła, że nie ma na celu obrazić kogokolwiek, a po prostu otworzyć ludziom oczy na pewne sprawy.

Zdecydowanie przygoda z tą książką była powiewem świeżości w moim czytelniczym życiu. Nie jest to powieść, lecz zbiór luźnych wypowiedzi autorki o ludziach z korporacji. Wydaje mi się, że blisko temu tytułowi do tzw. wywiadu - rzeki. Sara Taylor podzieliła swoje dzieło na cztery części, które dzielą się na jeszcze inne części. "Życie zawodowe", "Życie towarzyskie", "Życie osobiste" i "Tacy jesteśmy" to główne tematy poruszone w "... i wyjechać w Bieszczady". Każda strona to odkrywanie coraz to mroczniejszej tajemnicy z "korpoświata". Umowa nie zawsze na pełny etat, zarobki wcale nie tak świetne jak wszyscy myślą, robienie wszystkiego dla "fejmu", "szpanowanie", ale także narkotyki, alkohol, psycholodzy... Szok, prawda? A ja zawsze myślałam, że praca w wielkim biurowcu to praca marzeń. 

Wiecie co rzuciło mi się w oczu po rozpoczęciu czytania książki? Język! Sara Taylor ma prawdziwy talent do pisarstwa. Dobór słownictwa oczarował mnie, ponieważ (jak wiecie lub nie wiecie) uwielbiam piękne, wyszukane i niebanalne słowa. Kiedy przychodzi mi czytać książkę, w której autor pisze tak jak mówi się na co dzień, odczuwam prawdziwy przesyt. Tutaj natomiast słowa sprawiały, że wchłaniałam je z ogromną przyjemnością. Cieszę się jednak, że moje słowa nie muszą być zachętą dla autorki do napisania powieści. Egzemplarz otrzymany do recenzji był osobiście podpisany przez pisarkę i zamieściła krótką adnotację, że powieść ukaże się już we wrześniu bieżącego roku!

Wracając do książki przyznam się, że niejednokrotnie na mojej twarzy gościł uśmiech (bo autorka podeszła do tematu również z humorem) lub kręciłam głową z niedowierzania (chociaż wiem, że to wszystko prawda). Zdecydowanie ta książka zmusza do myślenia, a po jej zamknięciu miałam jedno pytanie: "czy to wszystko jest warte zachodu?". Wiem, że każdy człowiek ma inne wartości w życiu, ale dla mnie zdecydowanie ważniejsza jest rodzina niż kariera zawodowa i nie potrafiłabym poświęcać się tak jak niektóre "korpoludki".

Na sam koniec napiszę tylko: przeczytajcie tę książkę! Z pewnością zmieni Wasze nastawienie do świata wszelakich korporacji!

Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję