"Kukuczka. Opowieść o najsłynniejszym polskim himalaiście" Dariusz Kortko, Marcin Pietraszewski

Tytuł: Kukuczka. Opowieść o najsłynniejszym polskim himalaiście
Tytuł oryginału: -
Autor: Dariusz Kortko, Marcin Pietraszewski
Seria/cykl: -
Data premiery: 31 sierpnia 2016
Wydawnictwo: Agora
Liczba stron: 400

Ten portret legendarnego himalaisty to coś więcej niż rzecz o determinacji i górach. To zapierająca dech opowieść o granicach ryzyka, które bywają granicami człowieczeństwa.

Miał dwadzieścia trzy lata, gdy po raz pierwszy stracił w górach swego przyjaciela, rówieśnika. I czterdzieści, odpadając w 1989 roku od południowej ściany Lhotse stanowiącej bodaj najtrudniejszą próbę dla alpinisty. Tego ostatniego dnia zapisał w pamiętniku dwa zagadkowe słowa: Paradise – Raj… Ciała nie odnaleziono, grób jest… pusty!

Pewnego razu przeglądając filmiki na YouTube natrafiłam na serial "Himalaiści".Obejrzałam wszystkie odcinki i zaciekawiła mnie bardzo postać Wandy Rutkiewicz. Czytając o niej często natrafiałam na nazwisko Jerzego Kukuczki, któremu również poświęcono jeden z odcinków seriali. Wtedy jednak nie interesowała mnie jego postać. Zmieniło się to dopiero, gdy zaczęłam czytać kupioną książkę. Czy było warto?

"Moje życie jest przygodą górską. Trzy punkty oparcia - podstawowa zasada wspinaczki. Moja dewiza życiowa: stój twardo na ziemi, nie wpuszczaj się w kanały różnych teologii alpinistycznych, różnych teoretyków. Pamiętaj, podstawą alpinizmu, himalaizmu jest wspinaczka, dążność do góry. Reszta to brednie, trele-morele, które usprawiedliwiają słabość."

Biografia jest świetnie wykonana i widać, że wydawnictwo Agora dołożyło wszelkich starań, aby czytelnicy byli zadowoleni. Posiadam wersję w miękkiej oprawie, która jest dobrej jakości. Okładka przedstawia zdjęcie Kukuczki, a sama kolorystyka utrzymana jest w niebieskich tonach. Gdy okładkę ustawimy do światła, tytułowy napis będzie połyskiwał ze względu na inną teksturę. Po otwarciu książki naszym oczom ukazuje się granatowa wyklejka z mnóstwem małych, białych symboli gór. Zarówno grzbiet jak i okładka z tyłu są koloru czerwonego.

Autorzy postanowili podzielić książkę na 17 rozdziałów. Każdy z nich ma krótsze fragmenty, które są odpowiednio zatytułowane. Mnie te tytuły bardzo ciekawiły i zachęcały do dalszej lektury. Niesamowitym dodatkiem urozmaicającym czytanie są duże, wyraźne i opisane zdjęcia. Przedstawiają dzieciństwo, rodzinę a także wyprawy w najwyższe góry świata i nie tylko. Dzięki nim jeszcze bardziej wczuwamy się w cały górski klimat. 

Losy Jerzego Kukuczki śledzimy od narodzin aż do niezwykłych osiągnięć himalaistycznych. Książka pokazuje, że niewątpliwie był on postacią kontrowersyjną. Wielu pałało do niego niechęcią przez to, że zdobywał szczyty za wszelką ceną. Często nie interesował go stan zdrowia współtowarzyszy, dochodziło nawet do tego, że jego współtowarzysz ginął. Na ten temat wypowiedziało się wielu himalaistów. 

"Każdy w swoim życiu ma swój Mt. Everest, na miarę swoich możliwości, do zdobycia którego dąży wszelkimi siłami. Ma też swój zamek, o którym marzy."

Tę opowieść przeczytałam niemal jednym tchem. Czytałam w każdej wolnej chwili, mimo przygotowań do matury. Nie potrafiłam odłożyć książki ze spokojem. Zdjęcia podziwiałam próbując sobie wyobrazić jak jest naprawdę w tym miejscu. Dla czytelnika to co na papierze jest spokojniejsze, a w Himalajach rozgrywały się ludzkie dramaty, walka o życie. Wspinacze musieli decydować: w górę, czy w dół? Ciężkie też było samo organizowanie wyprawy: skąd wziąć tyle pieniędzy, sprzętu, wszystkie pozwolenia? Autorzy nie zostawiają czytelnika bez odpowiedzi na te pytania.

Cieszę się, że Kortko i Pietraszewski nie przedstawiają w biografii swojego zdania o nieżyjącym himalaiście. Nie osądzają go za czyny, a przez to sami możemy wyrobić swoje zdanie o Kukuczce. Mojego zdania nie chcę Wam narzucać, ale myślę, że Kukuczka był i będzie człowiekiem godnym podziwu, Nie każdy poświęciłby tyle w pogoni za marzeniami. Jerzy zdobył Koronę Himalajów i Karakorum, ale to mu nie wystarczyło. Chęć zdobycia Lhotse inną drogą zakończyła się tragicznie.

Polecam tę książkę wszystkim miłośnikom gór i nie tylko. To niesamowita opowieść o zwykłym człowieku, który osiągnął bardzo dużo. Był znany nie tylko w Polsce, ale i na całym świecie dzięki swoim wyczynom. Książkę czyta się bardzo szybko i gwarantuję Wam, że będziecie mieć problem z oderwaniem wzroku od niej.  Przy okazji zachęcam do obejrzenia serialu "Himalaiści".

★★★★★★★★★☆

PS: Przepraszam za nieobecność na blogu. Niestety matura skutecznie utrudniała mi pisanie. Teraz mam chwilę spokoju, więc będę tu częściej :)