"Nieodnaleziona" Remigiusz Mróz

Tytuł: Nieodnaleziona
Tytuł oryginału: -
Autor: Remigiusz Mróz
Seria/cykl: -
Data premiery: 31.01.2018
Wydawnictwo: Filia
Liczba stron: 400

Gdybym oświadczył jej się chwilę wcześniej, nigdy by do tego nie doszło. Nie napadnięto by nas, ja nie trafiłbym do szpitala, a ona nie zniknęłaby na zawsze z mojego życia.

Dziesięć lat po zaginięciu narzeczonej, Damian Werner jest pewien, że nigdy więcej jej nie zobaczy. Pewnego dnia trafia jednak niespodziewanie na ślad ukochanej – ktoś zamieszcza jej zdjęcie na jednym z profili spotted, szukając dziewczyny.

Werner jest gotów przyjąć, że to przypadkowe podobieństwo, spotter wgrywa jednak drugie zdjęcie. Zdjęcie, które zrobił jej sam Werner na kilka dni przed zaginięciem – i którego nikomu od tamtej pory nie pokazał.

Kto szuka dziewczyny? I czy to naprawdę ona pojawiła się po dziesięciu latach?

Damian znał swoją narzeczoną od dziecka, spędzali ze sobą każdą chwilę. Szukając odpowiedzi na kolejne pytania, odkrywa jednak, że nie wiedział o niej wszystkiego...

Nie jest żadną tajemnicą fakt, że uwielbiam twórczość Remigiusza Mroza. Gdy dowiedziałam się o planowanej premierze "Nieodnalezionej" wiedziałam, że muszę ją przeczytać. Już przed pojawieniem się książki na rynku po sieci krążyły recenzje osób, które miały możliwość poznać powieść wcześniej. Zdecydowana większość była pozytywna, jednak trafiały się także negatywne recenzje i to one sprawiły, że chciałam jak najszybciej poznać swoją opinię. Co więc myślę o świeżym thrillerze Mroza?

"Momenty przebudzenia były jak błyskawice rozświetlające niebo. Niczym fotograf polujący na idealne ujęcie próbowałem je uchwycić, ale znikały równie szybko, jak się pojawiały."

Na początku powieści akcja rozgrywa się w rodzinnym mieście autora - Opolu. Główny bohater Damian Werner przypomina wydarzenia sprzed dekady, kiedy to wraz z narzeczoną zostali napadnięci przez grupę mężczyzn. Pobito ich do utraty przytomności, a gdy Werner odzyskał ją, okazało się że Ewa zniknęła bez śladu. Przez kolejne lata próbował ją odnaleźć, ale z marnym skutkiem. Przełomem okazało się zdjęcie, znalezione na spotted przez jego przyjaciela. Była na nim poszukiwana dziewczyna. Co działo się z nią w ciągu dziesięciu lat? Damian decyduje się na współpracę z prywatnym biurem detektywistycznym, prowadzonym przez małżeństwo Reimannów. Detektywi odkrywają, że sprawa jest bardziej skomplikowana, niż mogłoby się wydawać...

Narracja w książce prowadzona jest z perspektywy dwójki bohaterów - Damiana Wernera i Kasandry Reimann. Ich przeżycia przeplatają się, dzięki czemu możemy śledzić na bieżąco każdą myśl i każdy krok postaci. Oboje przeszli wiele złego w życiu i zostali skrzywdzeni przez los. Damian poprzez utratę ukochanej, a Kasandra doświadczając przemocy ze strony męża. Jej przykład jest świetnym dowodem na to, jak bardzo mogą nas zmylić pozory.

W "Nieodnalezionej" Remigiusz Mróz poruszył bardzo ważny temat, jakim jest przemoc domowa wobec kobiet. Autor wyjaśnił w posłowiu, co skłoniło go do napisania tej powieści. Poniekąd były to liczby, bo szacunkowo Polsce w ciągu roku przemocy doświadcza od siedmiuset tysięcy do miliona Polek, a tygodniowo z tej przyczyny giną trzy kobiety. Przerażające statystyki, prawda? Jednak jeszcze bardziej straszne było móc przeczytać, co czuje osoba, którą taka krzywda dotyka bezpośrednio. Muszę więc przyznać, że autor genialnie poradził sobie w opisaniu uczuć i zachowania Kasandry. Jej postać wywołała we mnie wiele emocji.

Powieść jednak nie jest idealna i doszukałam się parę minusów. Przede wszystkim osoby, które sięgną po "Nieodnalezioną" po lekturze cyklu o Chyłce dostrzegą to, że autor bardzo lubi pastwić się nad swoimi bohaterami. Tak jak w moim ukochanym cyklu o kontrowersyjnej prawniczce, tutaj również pojawił się temat alkoholizmu u kobiety. Co do głównego bohatera, to jest on według mnie mało wyrazisty i trochę przypomina ciepłą kluchę. Niby starał się być odważny, ale jednak nie robił tego tak, jak na prawdziwego mężczyznę przystało. No i w końcu fabuła, która była trochę zbyt poplątana i wiele wątków abstrakcyjnie złączyło się na koniec w całość. Chociaż chyba powinniśmy się przyzwyczaić, że Remigiusza czasem za bardzo ponosi fantazja (a może to plus?).

Skoro za nami są już minusy, to przejdę do plusów, które górują nad tymi pierwszymi. Przede wszystkim podobał mi się wpleciony wątek przemocy domowej, który mocno rozbudza wyobraźnię i pozostaje w głowie. Nie mam też nic do zarzucenia akcji, która pędziła nieustannie do przodu i nie było mowy o nudzie. Przyznam szczerze, że nawet nie zauważyłam kiedy dotarłam do ostatnich stron. Pisarz pokazał również, że jest na bieżąco z nowinkami internetowymi i sprawnie użył ich w swoimi thrillerze. Dodatkowym atutem jest to, że wydarzenia z książki umiejscowiono w Polsce i możemy odkryć nieznane nam miejsca. Ogólnie rzecz biorąc autor miał bardzo dobry pomysł na książkę. Kończąc czytać podrozdziały, doznawałam przyśpieszonego bicia serca i byłam zdziwiona, że stało się tak, a nie inaczej.

Cytując mojego dyrektora z gimnazjum: "nie będę przedłużać, bo to nie o to chodzi". Jeżeli lubicie thrillery psychologiczne poruszające ciężkie tematy, szybką akcją, która rozgrywa się w Polsce oraz narrację z punktu widzenia bohaterów, to "Nieodnaleziona" jest dla Was. Nie żałuję czasu poświęconego na tę powieść i mimo paru minusików, jest to tytuł, który warto znać.

7/10